Het is moeilijk om Slobodan Tišma te karakteriseren. Hij is uniek en veelzijdig. Hij dwaalt met plezier door het artistieke landschap en tekent het sinds het begin van de jaren zestig met zijn woorden. Hij begon als dichter, hij was een conceptualist, een 'onzichtbare kunstenaar' en een rockmuzikant ('Luna'/'La Strada' - voormalige Joegoslavische New Wave bands). Momenteel is hij prozaschrijver en soms houdt hij zich bezig met minimalistische uitvoeringen. Met verschillende maskers bewoog hij zich van de ene artistieke ruimte naar de andere, waarbij hij de stereotypen doorbrak en een esthetisch fenomeen creëerde uit zijn eigen bestaan. Zijn steunpilaar is marge. Door middel van bomen en oceaan communiceert hij met het universum. Hij houdt van het spel van zoeken en weer verstoppen. Hij is een volhardende wandelaar.