En Caracois visualízase un mundo de relacións infantís dende a perspectiva dalgúns animais de xardín. Son o seu modo de vida, as súas relacións, os seus xogos, os seus conflitos, as súas aventuras, que a través de protagonistas, cunha psicoloxía predeterminada e precisa, e que tamén encarnan tipos, tecen este mundo complexo e interrelacionado. Aínda que a función de entretemento é fundamental, na serie hai un compoñente “didáctico” que axuda ao neno a ver, de forma inconsciente, comportamentos que implican valores éticos e cidadáns fundamentais.